İstanbul’da 18 yaş altında yaklaşık 4 milyona yakın çocuk ve genç yaşıyor. İstanbul Kent Kurulu, kent nüfusunun yaklaşık yüzde 25’ini oluşturan çocukların seslerini duyurmaları gayesiyle “İstanbul Çocuklara Soruyor” projesini başlattı. Kurul Lideri Tülin Haydi, “İstanbul’da yaşayan her çocuk, Çocuk Meclisi’nin doğal bir üyesidi” yaklaşımı ile çocukların direkt ve faal iştiraki ile daha adil, eşit ve daha güzel bir İstanbul için bir yol haritasını çocuklarla birlikte oluşturmayı amaçladıklarını söylüyor.
Bu proje ile 6-14 yaş kümesi çocukların; kentin şekillenmesi sürecinde daha güçlü bir iştirakle, daha faal ve aktif bir rol almaları, gereksinim ve tahlil tekliflerinin, kendileri ile ilgili siyasetlerin belirlenmesinde daha görünür hale gelmeleri, yaşadıkları kent ile ilgili kendi gündemlerini oluşturmaları hedefleniyor.
Haydi, “Kent Kurulu Çocuk Meclisi’ni kurarken burası yetişkinlerin çocuklar ismine kelam ürettiği bir yer olmasını istedik” diyor.
İnformel Eğitim-çocukistanbul işbirliği ile yapılandırılan ve yürütülen proje, “Atölye Uygulamaları”, “Dolaşıyor Gezici İstasyonları” ve “Online Katılım” üzere farklı modellerle İstanbul’un her tarafında binlerce çocuğa ulaşıyor.
BAKIM USTASI ÇOCUKLAR
İnformel Eğitim-çocukistanbul’dan Sibel Çetingöz’ün verdiği bilgilere nazaran projede çocuklar, “Her şey bakım ister, bakım kaidedir. Kendimizi, kentimizi bakım yaparak düzgünleştirir geliştiririz” noktasından hareketle bir “bakım ustası” rolü üstlenerek İstanbul’u masaya yatırıyor, “İstanbul uzmanları” olarak istek, muhtaçlık ve tahlil tekliflerini oluşturuyor, kenti kendi bakış açılarıyla “bakıma alıyorlar.”
Bunun için hazırlanan “bakım kiti”yle kümeler halinde çalışan çocuklar, İstanbul’un rengini, kokusunu, onlara çağrıştırdığı sözleri yazıyor, olumlu buldukları için kente “madalya” veriyor, sorun olarak gördüklerini anlatıyor, en sonunda da rapor hazırlıyorlar.
“ÖNCELİK BİZ OLALIM”
Projeye katılan çocuklardan kimilerinin yorumları:
– Fikrimizi sormanız çok hoşuma gitti. (3. sınıf öğrencisi)
– Neden her yerde az ağaç var? (3. sınıf öğrencisi)
– İstanbul’u bizim üzere güzelleştirin. Zira İstanbul sizin düşündüğünüz kadar güzel değil. (2. sınıf öğrencisi)
– İstanbul’a yeni konutlar yapılsın fakat 5-6 katlı olsun. (3. sınıf öğrencisi)
– Söylediklerimize ve çizdiklerimize nitekim dikkat etmenizi rica ediyorum. Zira hakikaten işe yarayabilirler. (6. sınıf öğrencisi)
– Bu çalışmada İstanbul’un problemleriyle uğraşmaktan hoşlanmadım. Sıkıntılar beni acıktırdı ve yordu. (2. sınıf öğrencisi)
– Ağaçları korumak yerine binaların yapılması çok üzücü. (7. sınıf öğrencisi)
– Bence İstanbul’un kapasitesi doldu. Her yerde kalabalık var. Çarpık kentleşme bitmeli. (8. sınıf öğrencisi)
– İstanbul’u daha hoş yapın. Kıyılar fiyatsız olsun. (5. sınıf öğrencisi)
– 18 yaşına kadar toplu taşıma fiyatsız olsun. (8. sınıf öğrencisi)
– İstanbul’u kemana benzetiyorum. Hoş kullanıldığında insanı mest eder, kendine hayran bırakır, makûs kullanıldığında insanı kendinden soğutur. (8. sınıf öğrencisi)
– İstanbul’a madalya vermekte çok zorlandım. Tam yeterli bir tarafını düşünüyorum aklıma ulaşımı geliyor mesela. (7. sınıf öğrencisi)
– Yöneticilere söylemek istediklerim var: Karar verdiğinizde önceliğiniz iktisat değil çocuklar olsun. (8. sınıf öğrencisi)
TRAFİK VE GÜRÜLTÜ
Çocuklar İstanbul’un rengi konusunda “gri” ve “mavi” ortasında gidip geliyor. Mavi gökyüzü ve denizlerle çevrilmiş “Mavi İstanbul”, koyu renk binalarla dolu “Gri İstanbul” ile yarışıyor. İstanbul’un sesi için çoğunlukla “trafik ve “gürültü” diyen çocukların, İstanbul’un kokusu için kullandıkları sözlerin başında “egzoz” geliyor. Küçük çocuklar ise “çiçek” kokularını tercih ediyor.
News
